Eerder gepubliceerd in h-a-h nieuwsblad 'De Brug' Venlo, 1986
Wat is toch die zomerparkfeestgeest?
In het Venlose Julianapark (Venloos Groene Hart) doen zich eigenaardige verschijnselen voor. Kijk bijvoorbeeld naar de vogels.
Zelfs wanneer vlak bij hun nest een ghettoblaster op vol volume muziek van bijvoorbeeld L. L. Cool J. of de Dead Kennedys afspeelt, geven zij geen krimp en gaan door met hun minnespel (in de lente) of proberen de wijsjes mee te fluiten (later in het seizoen).
De oorzaak van dit tegennatuurlijk gedrag moet naar het zich laat aanzien gezocht worden in het jaarlijks terugkerende Zomerparkfeest dat nu (1986, red.) al voor de 10e keer in het Julianapark georganiseerd wordt.
Met evolutionair interessante effecten op de gedragspatronen van mens, dier en plant.
De Virgin Prunes, gek genoeg afkomstig uit dezelfde scene als U2, luisterden de zaterdagavond op met theatraal geweld.
Een vrolijk soort anarchie
Uiten de gevolgen zich bij vogels en andere kleine dieren vooral in het teloor gaan van hun natuurlijke schuwheid, bij de mens schijnt het effect vooral normvervagend.
Maatschappelijke groeperingen die verder nooit in elkaars nabijheid gezien worden, gaan vrijelijk met elkaar om.
65-plussers laten zich boeien door kindervoorstellingen, jazzliefhebbers klappen voor een new wave act, punks lopen te hoop voor een Zuid-Amerikaans orkest, geheelonthouders zijn niet van de tap weg te slaan en kinderen springen lang naar hun officiële bedtijd nog vrolijk rond in het park.
Wat is toch die zomerparkfeestgeest die jaarlijks aanvang augustus in zoveel mensen vaart?
En wat dat zomerparkfeestbeest dat zich dagenlang in evenzovelen roert?
Geest en beest gaan tijdens het feest hand in hand (door het behang).
Een vrolijk soort anarchie regeert drie dagen het Venlose Julianapark en niemand weet hoe dat kan.
Zeker de organisatie niet: die zet een tent neer, zorgt voor een leuk programma en veel zwaar bemande tappunten, maar staat zelf ieder jaar ook weer in verbazing te kijken hoe het wonder zich voltrekt.
Het wonder van het parkfeest is dat het bestaat en blijft bestaan. Niet bedropen door subsidies, niet geschraagd door sponsors, maar slechts stoelend op de legendarische Venlose dorst, de bestrijding waarvan het leeuwendeel van de inkomsten voor de organiserende stichting vormt.
'U drinkt wij draaien,’ is het dus eigenlijk.
Interessante observaties
'Organisatorisch hebben we de zaak weer rond,' laat Zomerparkfeest-voorlichter Derkx weten vanuit rusthuis 'Onder de Dennen, waar hij in verband met de grote drukte van de laatste tijd enige dagen verblijft, omringd door het zorgzame personeel dat overal sleutels van heeft en hem dus vaak van dienst kan zijn.
In die betrekkelijk besloten atmosfeer vindt hij de gemoedsrust en de tijd om zich in facetten van het feest te verdiepen waar hij elders en anders de gelegenheid niet voor vindt.
'Vooral ook omdat ik nu ontdekt heb hoe mijn zakrekenmachine werkt, heb ik een aantal interessante observaties aangaande dat feest kunnen doen.
Ik heb de totale lengte van alle consumptiebonnen die hier de afgelopen jaren verkocht zijn uitgerekend, de hoogte van de stapel bierglazen die je zou krijgen als je ze allemaal van de laatste 9 jaar op elkaar zou zetten en, ook niet mis, de zwaarte van de gezamenlijke parkfeesthoofdpijn 9 jaar keer 3 ochtenden, maal het grootste deel van de bezoekers. Of bijvoorbeeld het totaal aantal vingers van alle muzikanten die de afgelopen jaren tijdens het feest een blaasinstrument hebben bespeeld.
Jammer dat er geen geheugen op mijn zakjapanner zit, daarom ben ik de uitkomsten helaas vergeten, maar het waren indrukwekkende cijfers dat kan ik verzekeren!’
Wat is een getal?
Over bezoekersaantallen, is daar iets over te zeggen?
Derks: ’Jazeker. Bijvoorbeeld dat ze niet exact bekend zijn. Omdat wij geen entree heffen kunnen we ook geen betrouwbare telling verrichten. Dat het druk is elk jaar, dat kunnen we zeggen.
Bij tijden erg druk zelfs komen maar wat zegt dat?
Ja ons zegt het wel iets natuurlijk, dat we goed bezig zijn, maar verder? Wat is een getal? We zijn geen kabbalisten.’
Terug dus naar het park…
